علیرغم اینکه بعضی از عدم نفوذ مطالب وبلاگها در میان توده

  شاید تاکنون متوجه این مساله شده اید که در گوگل رتبه(ranking) وبلاگهای فارسی معمولا بالاتر از سایتهای پر محتوی و یا دولتی است.اصلا کاری با سیاستهای گوگل و... ندارم آنچه مورد نظر من است این که؛ اگر سایتهایی مثل سازمان اسناد، باشگاه اندیشه، تبیان ... و یا خبرگزاری هایی مثل فارس را پاسداران "انقلاب اسلامی" در دنیای مجازی فرض کنیم مطمئنا وبلاگها می توانند بسیجیان این سپاه بحساب بیایند؛ با همان قابلیتهای انعطافی و آزادی برای ابتکارهای فردی و رشد خلاقیتها.

   نکته ی مهم این است که در این جبهه (بسیجیان اینترنت)  دنیای غرب از ایران جلوتر است. یعنی با تربیت و اجازه رشد به وبلاگهای مورد نظر خود، جبهه ای قوی برای جهت دهی افکار عمومی شکل داده اند. مثلا سایت خبری گاردین دارای بخشی بنامblogs است که ضمن ارایه خدمات رایگان وبلاگ از وبلاگهایی که در جهت سیاستهای خودشان می باشند(باکمی تلورانس و تحمل) با انواع پشتیبانی اجازه رشد بیشتر می دهند. تا جایی که مثلا همین گاردین با آن همه کار حرفه ای و مخاطب در تمام جهان حاضر می شود در صفحه اصلی خودش، گاه اخبار و تحلیلهای مربوط به وبلاگهای شخصی را در همان قالب اصلی ذیل اخبارش درج کند. چیزی که برای خبرگزاری های ما مثلا فارس و ایرنا و... مثل فحش می ماند! البته سایتهای بزرگ دیگری مثل فاکس نیوز (foxblogs) و خبرگزاری رویتر (Reuters Blogs) نیز به همین شکل و شاید جدی تر، این سیاست را دنبال می کنند. 

   در سازمانهای فیزیکی ما نیز همین بی توجهی وجود دارد؛ تاکنون من نشنیده ام که یک پایگاه بسیج کارگاه وبلاگ نویسی برگزار کند. و در حالی که در کشور ما نشریات مرتبط با فناوری اطلاعات و اینترنت به تعداد بسیاری چاپ می شود ولی من هنوز ندیده ام که در قسمتی از آنها در مورد بلاگرها و وبلاگها ستون ثابت یا مطلب جدی داشته باشند. اصلا چرا یک نشریه وبلاگ در کشور منتشر نمی شود؟ در حالی که بلر نخست وزیر انگلیس موقعیت وبلاگهای فارسی را درک کرد و سال گذشته خطاب به ایرانیان گفت: "بنده می دانم که ایران بیشترین سرانه وبلاگ در جهان را داراست و شما مردمی..." ولی هنوز در داخل کشور به این بسیجیان بی ادعا توجهی نشده است.

منظور من دخالت در چهار دیواری نوشته های شخصی افراد نیست. بلکه منظور توجه دادن ارگانهای انقلابی مثل بسیج، سپاه صدا و سیما، حوزه ها و... به این حیطه و استفاده از قابلیتهای بسیار زیاد آن در جهت اهداف انقلاب اسلامی و رشد کمّی و کیفی این نوع وبلاگها و وبلاگ نویسان است.

   شاید در شرایط فعلی، رشد کمّی بیشتر نیاز باشد. چرا که رشد کیفی با مرور زمان و کسب تجربه برای وبلاگ نویسان حاصل می شود. ضمن اینکه آموزش حین کار، مهمترین خصوصیت فعالیت در جهان اینترنت می باشد. از طرفی کیفیت وبلاگها بیشتر به شخصیت نویسندگان و میزان علم و دانش و دیگر توانایی های فردی آنها بستگی دارد.